اثر کانابیدیول بر تغییرات رفتاری ،بافتی و بیانی ژنها و MiRNA های مرتبط با نوروژنزیز متعاقب تزریق متامفتامین در منطقه شکنج دندانه ای هیپوکامپ در موش صحرایی

دکتر مهدی مهدی زاده 

دکتر محمد حسن فرهادی

98/11/15

 

چکیده:

زمینه و هدف : اعتیاد به متامفتامین  تاثيرات مخربي بر روي سيستم عصبي مخصوصا هیپوکمپ به عنوان مرکز حافظه دارد. مطالعات نشان می‌دهند عوامل مختلف مثل استرس (در دوران ترک ) و یا در سطح ملکولی تغییر بیان ژنها و مرفولوژی بافتی بر ویژگی داروها تاثیرگذار هستند.همچنین اثرات کانابیدیول، کانابینوئید فاقد خاصیت پاداش، بر سومصرف داروها ثابت شده است.تحقیقات قبلی نشان داده است که مصرف مزمن متامفتامین  موجب اختلال شناختی درازمدت و کانابیدیول ، به عنوان یک داروی محافظ، می تواند کمبود حافظه شناختی ناشی از سوء مصرف مواد را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کانابیدیول  در اختلال حافظه  در موشهای صحرایی در معرض متامفتامین در سطح رفتاری،مولکولی و بافتی بود..

روش کار:از تست های حافظه novel obeject recognition, Y-maze, open feild برای ارزیابی اثر کانابیدیول در اختلال حافظه  ناشی از  مصرف مت‌آمفتامین موش‌های صحرایی  استفاده شد. به این منظور حیوانات طی ۱۰ روز متوالی مت‌آمفتامین دوبار در روز  (2mg/kg; sc) دریافت کردند. پس از طی دوره خاموش‌سازی، به حیوانات   دوزهای  L5μ/g10μ و 50 میکرولیتر کانابیدیول به صورت تزریق داخل بطنی هروز انجام شد  . در بخش ملکولی از تکنیک Real-time PCR برای بررسی بیان ژن ها و miRNAها  mir204,let7 BDNF,NGF، Sh2b1,RAF1,RASGRP1,NTRK1,NTRK2‌ و استفاده شد. همچنین از تکنیک ایمونوهیستوشیمی برای بیان فاکتورهای نوروژنزیز شامل NeuN, Dcx, Ki67 استفاده شد .

یافته ها :نتایج مطالعات ما نشان داد کانابیدیول میتواند تخریبات حافظه حاصله از مصرف طولانی مدت متامفتامین را بهبود ببخشد و همچنین روند کاهش نوروژنزیز در حیوانات معتاد ب متامفتامین در دوره ترک تعدیل کند و و بیان ژنهای مسیر تکثیر و تمایز نورونی و فاکتور های نوروژنزیز با مصرف کانابیدیول افزایش پیدا کند .

نتیجه گیری :کانابیدیول می‌تواند به نحو موثری تخریبات حافظه ناشی از مصرف متامفتامین  مهار کند که این اثر با افزایش بیان  فاکتورهای نوروژنزیز و تعدیل ژنهای تکثیر و تمایز نورونی همراه است.

واژگان کلیدی: متامفتامین، کانابیدیول، نوروژنزیز، حافظه، هیپوکامپ